Reżyser filmu, Jim Jarmusch, wymarzył sobie, aby zagrał w nim Bill Murray. Z uwagi, że jest to film niskobudżetowy nie mógł mu dużo zapłacić, ale zaryzykował i wysłał scenariusz. Umówili się na pół dnia zdjęć, a Murray, znany ze swej niepunktualności, spóźnił się tylko kwadrans i przyjął rolę.
Wiele elementów nie zgadza się pomiędzy kolejnymi ujęciami i epizodami, np. strony, które Renee przewraca w katalogu z bronią, kubki z kawą i papierosy, które znikają, a także zmieniające swoje położenie paczki papierosów.
Film kręcono przez 17 lat. Część z udziałem Roberto Begniniego i Stevena Wrighta powstała w 1987, a segment z Tomem Waitsem i Iggy Popem nakręcono w 1992.
W 1993 roku, epizod "Kawa i papierosy III: Gdzieś w kaliforni" ["Coffee and cigarettes III: Somwhere in California"] przyniósł Jarmuschowi Złotą Palmę w Cannes, za najlepszy krótki film.
Jim Jarmusch oraz grający w tym zbiorze Tom Waits i John Lurie są członkami elitarnego klubu "Synowie Lee Marvina". Portret tego aktora wisi na ścianie knajpy, w której Jack White pokazuje Meg cewkę Tesli.
Zdjęcie szefa Vargo z "Ghost doga" (1999) można zobaczyć w epizodzie z dwoma gangsterami i niemym chłopcem.
Tom Waits improwizował swoje przeprosiny za spóźnienie na spotkanie z Iggy Popem. Muzyk, opowiadający o przyjmowaniu porodu w taksówce, znany jest z wrabiania dziennikarzy w zmyślone historie o swoim miejscu urodzenia - mówił już, że urodził się w elewatorze, w stodole i... oczywiście w taksówce.
"Zdjęty" serial z Alfredem Moliną, o którym opowiada on Steve'owi Cooganowi to "Bram and Alice" (2002, wyemitowano tylko cztery odcinki) lub "Ladies Man" (1999, zdjęty po pierwszym sezonie).
Jim Jarmusch nie potrzebował więcej niż dwóch, trzech ujęć dla każdej sceny filmu, w którym większość aktorów improwizowała część rozmowy.
Jim Jarmusch nakręcił scenę z Cate Blanchett, grającą podwójną rolę, w dwa różne dni. Miało to pomóc Blanchett sportretować dwie całkowicie różne postacie.